سردی هوا به قدری است که وقتی دستکشم را برای تنظیم لنز دوربین در می آورم انگشتانم از سرما کرخت می شود.
550 نفر، همه شاد و سرحال، انگار نه انگار که از شش و نیم صبح در حیاط مدرسه منتظر مانده اند، چنان شور و هیجانی دارند و تو را هم به وجد می آورند.
به جمع خندان دانش آموزانی که سربندهای یا زهرا بسته اند نزدیک می شوم تا نظرشان را در باره این سفر جویا شوم.